HIPOTERAPIA
W przypadku jakich schorzeń hipoterapia pomaga i dlaczego?
Mózgowe porażenie dziecięce (MPD)
W przypadku tej choroby dzięki hipoterapii osiąga się przede wszystkim ogólne rozluźnienie, czyli zmniejsza się nadmierne i nieprawidłowe napięcie mięśniowe. Dzięki skupieniu się pacjenta można również wesprzeć hamowanie mimowolnych odruchów. Wielopunktowa stymulacja ciała pacjenta, siedzącego na grzbiecie konia, pozytywnie wpływa na kształtowanie właściwego schematu ułożenia ciała w pozycji poprawnej fizjologicznie. Podczas ruchu konia w stępie ciało pacjenta otrzymuje bodźce kształtujące prawidłowy wzorzec chodu ludzkiego.
Mięśnie strukturalne, odpowiedzialne za prawidłową postawę i poruszanie się, zostają zaktywizowane bez fizycznego wysiłku ze strony pacjenta. W przypadku MPD hipoterapia wpływa także na rozwój układu oddechowego oraz zapewnia poprawę ogólnego stanu zdrowia psychicznego. A przecież nawet najmniejszy postęp, dokonany podczas hipoterapii, jest dla osoby cierpiącej na mózgowe porażenie dziecięce wielkim krokiem w codziennej walce o sprawność i jednocześnie skutecznym środkiem do podniesienia samooceny.
Upośledzenia narządu wzroku
Podczas zajęć z hipoterapii prawidłowo dostosowana aktywność ruchowa dla osoby z upośledzeniem narządu wzroku jest jedyną i niepowtarzalną szansą na to, aby zyskać możliwość „spojrzenia” na swoje ciało i otaczającą rzeczywistość z zupełnie nowej, odmiennej perspektywy. Hipoterapia nie tylko zapewnia niezbędny ruch, ale również dostarcza pacjentowi mnóstwa nowych sposobów na pobudzenie jego zmysłów.
Obserwacja dotykowa, terapia kontaktem, nowe doznania, unikalne wrażenia dają w połączeniu możliwość wykształcenia prawidłowej interpretacji różnych zjawisk i nowych sytuacji. Rozwój pamięci ruchowej następuje poprzez powtarzanie ćwiczeń, a oryginalna forma zapobiega nudzie i zniechęceniu.
Upośledzenia narządu słuchu
Konie wzbudzają u uczestników zajęć z hipoterapii wiele emocji, na które najczęstszą reakcją jest u człowieka wydawanie dźwięków. Kontakty z końmi u osób z upośledzeniem narządu słuchu zachęcają do naśladowanie odgłosów wydawanych przez zwierzęta, a także stymulują proste, podstawowe, całkiem naturalne i niewymuszone próby porozumiewania się z nimi. Nie tylko przy pomocy dźwięków, ale także mowy ciała, postawy i komunikacji niewerbalnej.
Nabyte i wrodzone wady postawy
Hipoterapia jest doskonałym uzupełnieniem, a czasami może stać się alternatywą dla ćwiczeń z zakresu gimnastyki korekcyjnej. W czasie jazdy na grzbiecie konia uruchamiane jest niemal całe ciało jeźdźca, a odbywa się to w sposób niemęczący i bardzo atrakcyjny. Wzorzec chodu konia jest tak zbliżony do wzorca chodu ludzkiego, że w świecie zwierząt nie ma drugiego tak doskonałego „trenera” dla człowieka z zaburzeniami czy wadami aparatu ruchu.
Dzięki hipoterapii następuje wzmocnienie symetryczne mięśni posturalnych, a dzieje się to poprzez rytmizację ruchów jeźdźca. Gwarantuje to czynną korektę wad postawy, między innymi przez naprzemienne napinanie mięśni grzbietu i mięśni głębokich brzucha.
Autyzm
Dla dzieci z autyzmem praca z koniem jest szczególne atrakcyjna, a zwierzę staje się czymś w rodzaju łącznika pomiędzy nimi a światem zewnętrznym. W przypadku autyzmu sesja hipoterapeutyczna to przede wszystkim terapia kontaktem. Możliwość pielęgnacji konia, czesania grzywy, głaskania, przytulania się do niego i podawania smakołyków wpływa bardzo pozytywnie na sferę poznawczą i emocjonalną.
Dodatkowo zajęcia z hipoterapii podnoszą ogólną sprawność ruchową, normalizują napięcie mięśniowe, poprawiają koordynację ruchową oraz stymulują i normalizują czucie głębokie i powierzchniowe. Wpływają także na rozwój pozytywnych relacji ze światem zewnętrznym, poprawiają percepcję i pamięć oraz rozwijają nowe umiejętności.
ADHD
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej może mieć pochodzenie neurofizjologiczne lub być odpowiedzią umysłu dziecka na przebodźcowanie. Hipoterapia będzie tutaj doskonałym narzędziem wspomagającym złożony proces terapeutyczny młodych pacjentów. Działa zarówno na sferę fizyczną, jak i psychiczną. Bezpośredni, bardzo bliski kontakt z koniem pozwala na kontrolowanie emocji, wyciszenie, rozwój takich procesów jak skupianie uwagi, rozwój spostrzegawczości, koordynacji ruchowej oraz małej i dużej motoryki.
Wpływa także na budowanie poczucia własnej wartości, kształtuje motywację do działania, a przede wszystkim buduje świadomość zależności między zachowaniem pacjenta a zachowaniem zwierzęcia.
Upośledzenie umysłowe
U osób niepełnosprawnych intelektualnie można wyróżnić wiele klinicznych postaci upośledzenia. Ale bez względu na to zawsze ważne jest zachęcanie pacjentów do ciągłej aktywności ruchowej i rozbudowy funkcji poznawczych, a także dbałość o ich rozwój emocjonalny. Rozwój fizyczny zdecydowanie wpływa na poprawę jakości życia pacjenta, pozwala mu nabyć większą pewność siebie oraz poprawić swoją samoocenę.
Dodatkową zaletą jest w przypadku hipoterapii wypracowywanie odpowiednich nawyków ruchowych, podnoszących sprawność psychomotoryczną.
Stowarzyszenie inny świat
Skontaktuj się z nami
Jesteś zainteresowany wizytą w naszej stadninie? Skorzystaj z poniższego przycisku i wyślij nam wiadomość. Odpowiadamy na wszystkie, na bieżąco.
